Bir süre sonra insanlar pek umurunda olmuyor.Kimseyi değiştirmeye çalışmıyorsun.Kimin ne düşündüğünü,kimin ne yaptığını umursamıyorsun.Yorulunca kendi kabuğuna çekilip o küçücük dünyanda yalnız yaşamayı öğreniyorsun.Anlık mutluluklar yaşayıp derin hüzünleri tek başına atlatmayı öğrendiğin vakit kimseye de ihtiyacı olmuyor.Siz buna yalnızlık diyorsunuz,ben ise huzur....