
Gülmek; “saf” denme riskini göze almaktır.Ağlamak ise; “duygusal” görünme riskini…Birine yakınlaşmak; “kendini kaptırma” riskini,Duygularını açmak; “kendini ortaya koyma” riskini,Hayalleri ve düşünceleri sergilemek ise; onları başkasına kaptırma” riskini göze almaktır.Sevmek; “karşılık görememe” riskini…Yaşamak ise; “ölme” riskini göze almaktır.Umutlanmak; “hayal kırıklığına uğrama” riskini,Çabalamak ise; “başarısız olma” riskini göze almaktır…Ama riskler yaşanmalıdır. Çünkü; hayatımızın en büyük riski hiç risk almamaktır. Hiç risk almayan kişi, belki acı ve üzüntülerden korunabilir, ama büyüyemez, sevemez, değişemez, hissedemez, öğrenemez. Garanti arayışlarıyla zincirlenmiş bir köle olarak yaşarken, bedelini; özgürlüğünü kaybederek öder. Sadece riski göze alabilen kişi hürdür.”